(in forma semidialettale) Leggende di dantebarili @ libero.it
Piriin Piroon
Piriin l’eera n’umiin picinnin cal fiia l’ašidèèr.
Al ghiia an buteghiin in meša la Mòta.
Töti i venerdé l’andiia a Cašalmagiuur
a crumpaa pèr veendèr in buteega
e al gniia a ca al sabèt.
Al ghiia an carèt ca la tiraava an sumari.
Na vòòlta ghè sucès an fat che lü al cüntaava cušé:
Seeri adree andaa a Cašalmagiuur a crumpaa pèr veendèr in buteega,
l’eera sot siira
ca sam prešeenta dednaans du umoon
graant quaši tamme me
chi vuriiva faa al stüpit.
No ciapaa iöön e lò ingrügnaa cum la testa sota la rooda dal carèt
e pò go dit ” foi faa an pas al mee spurches?”
e lü sübit crideent al ma vušaa
“ma nòò Piroon, go famiglia, lasum andaa”
eluura lo lasaa ‘ndaa, e ghè miia pö gnii voia da faa al stüpit.
